Hayatı boyunca mutlu olmadığını fark eden bir adam, kimden yardım istesem diye düşünürken, uzak bir diyarda, zengin bir bilgeyi önermişler. Uzun bir yolculuktan sonra bilgeyi bulmuş, "Mutluluğu nasıl yakalarım" diye sormuş. Bilge, adamlarından bir kaşık istemiş ve içine iki damla yağ damlatmış sonra demiş ki: "Sarayımın her yerini gez ve sonra tekrar gel ama sarayımı gezerken yağı dökmeden bu kaşığı ağzında taşıyacaksın."
Adam sorusuna hemen cevap alamadığı için biraz şaşkın "tamam" demiş, sarayı gezmiş gelmiş bilge bakmış yağ hala kaşıkta, demiş ki: "Aferin yağı dökmemişsin güzel, peki sarayımın güzelliklerini anlat bakalım, sarayımda neler gördün"?"
Adam yağı dökmeyeceğim diye uğraşmaktan pek dikkat edememiş, bir şey diyememiş. Sonra Bilge, "Olmadı, yağı dökmeden, kaşığı tekrar ağzında taşı, bu sefer sarayımdaki güzelliklere dikkat et, sonra tekrar gel" demiş.
Adam ne yapalım deyip tekrar kabul etmiş. Her yeri gezmiş, bu sefer sarayın güzelliklerinden çok etkilenmiş. Sonra ağzında kaşıkla gene bilgenin yanına gelmiş. Bilge sormuş: "Sarayımın güzellikleri gördün mü, anlat bakalım."
Adam bu sefer hayran kaldığı güzellikleri bir bir anlatmaya başlamış.
Bilge onun sözünü kesmiş ve demiş ki: "Güzel, peki ama yağ nerede?"
Adam sarayı hayran hayran dolaşırken yağı tamamen unutmuş, utana sıkıla bilgeye demiş ki: "Şey?
yağı dökmüşüm."
Bilge bizimkine anlamlı bir bakış atmış ve demiş ki: "Mutluluk hayatın bütün güzelliklerini yaşamak, tadını çıkarmak ve sorumluluklarına, kaşıktaki yağ gibi sahip çıkmaktır."